تیم کی‌روش، بدون وابستگی به سرخابی‌ها
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۰۸۳۱۶
نکته قابل توجه این است که کی‌روش، در انتخاب تیم خود برای صعود به جام جهانی روسیه، دست خود را به گروهی از بازیکنان دراز کرده که محصول عملکرد انفرادی اوست. امروز بازیکنانی ازاین‌دست شاید اگر مربی دیگری، هدایت تیم ملی را برعهده داشت، در ترکیب اصلی تیم ملی جایی نداشتند: اشکان دژاگه، رضا قوچان‌نژاد، سعید عزت‌اللهی، علی‌رضا جهانبخش، سردار آزمون، میلاد محمدی، مرتضی پورعلی‌گنجی و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در دوره‌های گذشته، وابستگی به مهره‌های سرخابی همواره در تیم ملی فوتبال کشورمان موج می‌زد. اگر به این دوره‌ها نگاهی بیندازیم و نام‌های پانزده بازیکن اصلی تیم ملی را مرور کنیم، خواهیم دید که در هر دوره، بازیکنان غیر سرخابی به تعداد امروز در تیم ملی حاضر نبوده‌اند. ذکر این نکته لازم است که در این بررسی، بازیکنانی که در تیم‌های سرخابی رشد و برای خودشان شهرت و اعتباری دست‌وپا کرده‌اند؛ اما بعدها از این تیم‌ها جدا شده‌اند، در گروه بازیکنان این دو تیم به‌شمار آمده‌اند.
جام جهانی ۱۹۷۴؛ ترکیب تاریخی سرخابی
در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۴ آلمان‌غربی، تنها سه بازیکن بودند که در ترکیب تیم‌های تاج (استقلال) و پرسپولیس حضور نداشتند. در آن دوره، بازیکنان تیم ملی کشورمان در گروه‌های سه‌گانة زیر تقسیم شده بودند:
*بازیکنان تاج (استقلال): ۱. ناصر حجازی؛ ۲. منصور رشیدی؛ ۳. اکبر کارگرجم؛ ۴. علی جباری؛ ۵. جواد قراب؛ ۶. کارو حق‌وردیان؛ ۷. غلام‌حسین مظلومی؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. جعفر کاشانی؛ ۲. ابراهیم آشتیانی؛ ۳. علی پروین؛ ۴. حسین کلانی؛ ۵. صفر ایرانپاک؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. پرویز قلیچ‌خانی؛ ۲. غلام وفاخواه؛ ۳. مجید حلوایی.
البته قلیچ‌خانی هم از خانواده تاج (استقلال) بود؛ اما در آن زمان، در تیم کیان حضور داشت. گفتنی است که بازیکنان دیگری همچون حاج‌رحیمی‌پور و جان‌ملکی نیز در گروه بازیکنان غیرسرخابی بودند. در آن دوره، تیم ملی کشورمان به‌دلیل باخت سه بر صفر مقابل استرالیا، از صعود به دور نهایی بازماند.
جام جهانی ۱۹۷۸؛ آغاز روح حرفه‌ای
با آغاز جام تخت‌جمشید، راه‌های رسیدن به جام جهانی هموارتر شد. بین سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷، این رقابت‌ها بالاترین دستة لیگ فوتبال ایران محسوب می‌شد. در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، ترکیب تیم ملی کشورمان در سه گروه زیر جای گرفتند:
* بازیکنان تاج (استقلال): ۱. ناصر حجازی؛ ۲. نصرالله عبداللهی؛ ۳. حسن روشن؛ ۴. حسن نظری؛ ۵. آندرانیک اسکندریان؛ ۶. غلام‌حسین مظلومی؛ ۷. محمدرضا عادل‌خانی؛ ۸. ایرج دانایی‌فرد؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. علی پروین؛ ۲. محمد صادقی؛ ۳. علی‌رضا عزیزی؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. حسین کازرانی؛ ۲. ابراهیم قاسم‌پور؛ ۳. غفور جهانی؛ ۴. حسن نایب‌آقا.
جام جهانی ۱۹۹۰؛ بازهم وابستة سرخابی‌ها
در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا، بازهم روح سرخابی‌ها در کالبد ترکیب تیم ملی کشورمان جریان داشت. در آن دوره که تیم ایران در صعود به جام جهانی ناکام ماند، گروه‌های سه‌گانة تیم ملی کشورمان را این بازیکنان تشکیل می‌دادند:
* بازیکنان استقلال: ۱. رضا حسن‌زاده؛ ۲. عبدالصمد مرفاوی؛ ۳. محسن گروسی؛ ۴. جواد زرینچه؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. مرتضی کرمانی‌مقدم؛ ۲. فرشاد پیوس؛ ۳. کریم باوی؛ ۴. محمدحسن انصاری‌فرد؛ ۵. مرتضی فنونی‌زاده؛ ۶. مجتبی محرمی؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. احمدرضا عابدزاده؛ ۲. سیروس قایقران؛ ۳. علی افتخاری؛ ۴. مهدی فنونی‌زاده؛ ۵. سیدمهدی ابطحی.
جام جهانی ۱۹۹۴؛ تلخ‌کامی‌ها
با ظهور تیم‌های پاس و کشاورز، بازیکنان این دو تیم درکنار بازیکنان سرخابی، ترکیب تیم ملی ایران را در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا تشکیل دادند. در آن دوره، گروه‌های سه‌گانة بازیکنان تیم ملی کشورمان به‌شرح زیر بود:
* بازیکنان استقلال: ۱. جواد زرینچه؛ ۲. احمدرضا عابدزاده؛ ۳. رضا حسن‌زاده؛ ۴. امیر قلعه‌نویی؛ ۵. مجید نامجومطلق؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. جواد منافی؛ ۲. حمید درخشان؛ ۳. حمیدرضا استیلی؛ ۴. محمد خاکپور؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. نادر محمدخانی؛ ۲. علی دایی؛ ۳. علی‌اصغر مدیرروستا؛ ۴. بهزاد غلام‌پور؛ ۵. سیدمهدی ابطحی؛ ۶. سیدابراهیم تهامی.
جام جهانی ۱۹۹۸؛ بازوی قدرتمندی به‌‌نام پرسپولیس
پرسپولیس دهة ۱۳۷۰، با درایت مدیرانش تیمی قدرتمند بود و بیشتر بازیکنان تیم ملی کشورمان در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، در آن تیم حضور داشتند. ترکیب گروه‌های سه‌گانة بازیکنان تیم ملی ایران در آن دوره عبارت بود از:
* بازیکنان استقلال: ۱. علی‌رضا منصوریان؛ ۲. مهدی پاشازاده؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. احمدرضا عابدزاده؛ ۲. رضا شاهرودی؛ ۳. محمدعلی (افشین) پیروانی؛ ۴. مهرداد میناوند؛ ۵. کریم باقری؛ ۶. علی دایی؛ ۷. نیما نکیسا؛ ۸. حمیدرضا استیلی؛ ۹. نعیم سعداوی؛ ۱۰. یحیی گل‌محمدی؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. خداداد عزیزی؛ ۲. محمد خاکپور؛ ۳. علی‌اکبر استاداسدی.
جام جهانی ۲۰۰۲؛ پرسپولیس این‌بار، اما ناکام
در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ کره‌جنوبی و ژاپن، درمجموع عملکرد تیم ملی ایران عالی بود؛ اما افسوس که تیم کشورمان باوجود پیروزی مقابل ایرلندجنوبی و بداقبالی، از صعود به مرحلة نهایی این دورة جام جهانی بازماند. در این دوره نیز، بیشتر بازیکنان تیم ملی کشورمان در پرسپولیس حضور داشتند. درادامه، به گروه‌های سه‌گانة بازیکنان تیم ملی اشاره می‌شود:
* بازیکنان استقلال: ۱. علی‌رضا واحدی‌نیکبخت؛ ۲. مجاهد خذیراوی؛ ۳. مهدی هاشمی‌نسب؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. یحیی گل‌محمدی؛ ۲. کریم باقری؛ ۳. محمدعلی (افشین) پیروانی؛ ۴. مهرداد میناوند؛ ۵. علی کریمی؛ ۶. بهروز رهبری‌فرد؛ ۷. مهدی مهدوی‌کیا؛ ۸. پژمان جمشیدی؛ ۹. علی دایی؛ ۱۰. حامد کاویانپور؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. ابراهیم میرزاپور؛ ۲. رحمان رضایی.
جام جهانی ۲۰۰۶؛ آغاز دوبارة حرفه‌ای‌گری
برای حضور در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، برانکو ایوانکوویچ رفته‌رفته تیم ملی ایران را به تیمی منسجم و قدرتمند تبدیل کرد که به بازیکنان سرخابی چندان متکی نبود. در آن دوره، بازیکنان تیم ملی کشورمان در گروه‌های زیر تقسیم می‌شدند:
* بازیکنان استقلال: ۱. علی‌رضا واحدی‌نیکبخت؛ ۲. سهراب بختیاری‌زاده؛ ۳. غلام‌رضا عنایتی؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. یحیی گل‌محمدی؛ ۲. علی دایی؛ ۳. علی کریمی؛ ۴. مهدی مهدوی‌کیا؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. ابراهیم میرزاپور؛ ۲. رحمان رضایی؛ ۳. حسین کعبی؛ ۴. محمد نصرتی؛ ۵. وحید هاشمیان؛ ۶. فریدون زندی؛ ۷. جواد نکونام؛ ۸. محرم نویدکیا.
جام جهانی ۲۰۱۰؛ به نیت علی دایی
در دوران مربیگری علی دایی در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای‌جنوبی، تیم ملی کشورمان از بازیکنانی متفاوت بهره می‌برد که برخی از آنها، در حدواندازه‌های تیم ایران نبودند. در آن دوره درمقایسه‌با دوره‌های گذشته، تمرکز تیم ملی روی بازیکنان سرخابی کمتر بود. گروه‌های سه‌گانة بازیکنان تیم ملی ایران، عبارت بودند از:
* بازیکنان استقلال: ۱. سیدمهدی رحمتی: ۲. آندرانیک تیموریان؛ ۳. غلام‌رضا عنایتی؛ ۴. میلاد میداوودی؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. علی کریمی؛ ۲. مهدی مهدوی‌کیا؛ ۳. غلام‌رضا رضایی؛ ۴. محسن خلیلی؛ ۵. محمد نوری؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. سیدهادی عقیلی؛ ۲. سیدجلال حسینی؛ ۳. احسان حاج‌صفی؛ ۴. حسین کعبی؛ ۵. مسعود شجاعی؛ ۶. جواد نکونام.
جام جهانی ۲۰۱۴؛ لنگ‌زدن در مسیر حرفه‌ای‌گری
در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، یک‌بار دیگر بهترین بازیکنان تیم ملی، بازیکنان تیم‌های سرخابی بودند. بااین‌حال درادامة رقابت‌ها، رفته‌رفته بازیکنان جدید و کم‌ادعا، مانند رحمان احمدی پا به‌عرصه نهادند. در آن دوره، این بازیکنان در گروه‌های سه‌گانه در ترکیب بازیکنان تیم ملی کشورمان حضور داشتند:
* بازیکنان استقلال: ۱. سیدمهدی رحمتی؛ ۲. امیرحسین صادقی؛ ۳. پژمان منتظری؛ ۴. مجتبی جباری؛ ۵. خسرو حیدری؛ ۶. آندرانیک تیموریان؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. سیدجلال حسینی؛ ۲. مهرداد پولادی؛ ۳. کریم انصاری‌فر؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. رحمان احمدی؛ ۲. رضا قوچان‌نژاد؛ ۳. اشکان دژاگه؛ ۴. محمدرضا خلعتبری؛ ۵. احسان حاج‌صفی؛ ۶. مسعود شجاعی.
جام جهانی ۲۰۱۸؛ تیمی قدرتمند اما مستقل
در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، تیم ملی کشورمان باوجود قدرت‌نمایی سرخابی‌ها، بازیکنان مستقل بسیاری دارد. گروه‌های سه‌گانة بازیکنان تیم ملی ایران عبارت‌اند از:
* بازیکنان استقلال : ۱. وریا غفوری؛ ۲. امید ابراهیمی؛ ۳. پژمان منتظری؛
* بازیکنان پرسپولیس: ۱. علی‌رضا بیرانوند؛ ۲. سیدجلال حسینی؛ ۳. رامین رضاییان؛ ۴. مهدی طارمی؛ ۵. وحید امیری؛
* بازیکنان غیرسرخابی: ۱. سعید عزت‌اللهی؛ ۲. سردار آزمون؛ ۳. میلاد محمدی؛ ۴. مرتضی پورعلی‌گنجی؛ ۵. علی‌رضا جهانبخش؛ ۶. رضا قوچان‌نژاد؛ ۷. احسان حاج‌صفی.
درحال‌حاضر، تمرکز تیم ملی بر سرخابی‌ها به‌قدری اندک است که با کنارگذاشتن بازیکنان این دو تیم، می‌توان تیمی قدرتمند و منسجم ساخت. در ترکیب زیر، هیچ بازیکنی از سرخابی‌ها حضور ندارند:
محمدرضا اخباری، میلاد محمدی، مرتضی پورعلی‌گنجی، احسان حاج‌صفی، سعید عزت‌اللهی، اشکان دژاگه، علی‌رضا جهانبخش، مسعود شجاعی، کریم انصاری‌فر، سردار آزمون و رضا قوچان‌نژاد.
جانشینان: مهدی ترابی، عزت‌الله پورقاز، دانیال ماهینی، عقیل کعبی، احسان پهلوان، علی کریمی و... .
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۰۸۳۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمریکا دیگر هژمونی ندارد/ روسیه تهدیدی وجودی برای اروپاست
رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت: آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنرانی خود در دانشگاه آکسفورد گفت: من تقابل بیشتر و همکاری کمتر در جهان را شاهد هستم. این یک روند رو به رشد در سال‌های گذشته بوده است؛ رویارویی بسیار بیشتر و همکاری بسیار کمتر. من دنیایی را بسیار پراکنده‌تر می‌بینم. من دنیایی را می‌بینم که در آن قوانین رعایت نمی‌شود. من قطبیت بیشتر و چندجانبه گرایی کمتر می‌بینم. من می‌بینم که چگونه وابستگی‌ها تبدیل به سلاح می‌شوند. من شاهد هستم که سیستم بین‌المللی که پس از جنگ سرد به آن عادت کرده بودیم، دیگر وجود ندارد. آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.
بورل افزود: من چین را می‌بینم که به جایگاه ابرقدرتی می‌رسد. آنچه چین در ۴۰ سال گذشته انجام داده در تاریخ بشریت بی‌نظیر است. در ۳۰ سال گذشته، سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان، از ۶ درصد به تقریباً ۲۰ درصد رسیده است، در حالی که ما اروپایی‌ها از ۲۱ درصد به ۱۴ درصد و ایالات متحده از ۲۰ درصد به ۱۵ درصد رسیده است. این یک تغییر چشمگیر در چشم‌انداز اقتصادی است. چین در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای ما و ایالات متحده است. نه تنها در تولید کالاهای ارزان، بلکه به عنوان یک قدرت نظامی، در خط مقدم توسعه فناوری و ساخت فناوری‌هایی که آینده ما را شکل خواهند داد. چین «دوستی بدون محدودیت» را آغاز کرده است.
این دیپلمات اروپایی تصریح کرد: من گفتم جهان چند قطبی‌تر است - بله، این درست است. همزمان قدرت‌های میانی، مانند هند، برزیل، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه در حال ظهور هستند. آنها در حال تبدیل شدن به بازیگران مهم هستند. چه بریکس باشند و چه غیر بریکس، ویژگی‌های مشترک بسیار کمی دارند، بجز میل به کسب جایگاه بیشتر و صدای قوی‌تر در جهان، و همچنین مزایای بیشتر برای توسعه خود. برای رسیدن به این هدف، آنها استقلال خود را به حداکثر می‌رسانند، تمایلی به جانبداری ندارند، بسته به شرایط یک طرف یا طرف دیگر را محافظت می‌کنند. آنها تمایلی به انتخاب اردو ندارند و ما نباید آنها را به سمت انتخاب اردو سوق دهیم.
بورل افزود: ما اروپایی‌ها می‌خواستیم در همسایگی خود حلقه‌ای از دوستان ایجاد کنیم. به جای آن، آنچه امروز داریم حلقه‌ای از آتش است. حلقه‌ای از آتش که از ساحل به خاورمیانه، قفقاز و اکنون در میدان‌های نبرد اوکراین می‌آید. توماس گومارت، مدیر مؤسسه فرانسوی روابط بین‌الملل، در حال تجزیه و تحلیل نقاط ضعف اقتصاد جهانی است. چند مورد از این نقاط بسیار به ما نزدیک است؛ دریای سرخ برای تجارت، تنگه هرمز برای نفت و گاز و دریای سیاه برای صادرات غلات. آنها در مجاورت ما هستند و در برخی از آنها ما حتی با مأموریت‌های نیروی دریایی اتحادیه اروپا درگیر هستیم، مانند آنچه در دریای سرخ است.
او در ادامه گفت: اکنون دو جنگ داریم، دو جنگ که وقتی به بروکسل آمدم، در کار نبود. دو جنگ وجود دارد که در آن مردم برای سرزمین می‌جنگند. این نشان می‌دهد که جغرافیا بازگشته است. به ما گفته شد که جهانی شدن، جغرافیا را بی‌ربط کرده است، اما نه. بیشتر درگیری‌های ما مربوط به زمین است، سرزمینی که در مورد فلسطین وعده داده شده و در مورد اوکراین سرزمینی در تقاطع دو جهان و این مبارزه برای زمین، خون‌های زیادی را ریخته است.
بورل گفت: در عین حال شاهد شتاب روندهای جهانی هستیم. تغییرات اقلیمی دیگر مشکلی برای آینده نیست. فروپاشی آب و هوا در حال حاضر رخ داده- برای فردا نیست، برای امروز است. تحولات تکنولوژیکی - به ویژه، هوش مصنوعی. اینها تغییراتی را ایجاد می‌کند که ما نمی‌توانیم به طور کامل درک کنیم. جمعیت شناسی نیز به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت به ویژه در آفریقا که ۲۵ درصد از مردم جهان در سال ۲۰۵۰ در آن زندگی خواهند کرد. در سال ۲۰۵۰، از هر چهار انسان یک نفر در آفریقا زندگی می‌کند و در عین حال شاهد افزایش نابرابری‌ها، کاهش دموکراسی‌ها و در خطر افتادن آزادی‌ها هستیم. این چیزی است که من می‌بینم. در این چشم‌انداز، نقش اتحادیه اروپا و نقش بریتانیا باید مشخص شود. نمی‌دانم نقش ما کدام خواهد بود. اما مطمئناً این بستگی به پاسخ ما به چالش‌هایی دارد که با آن روبرو هستیم - ما هشدارهایی می‌شنویم مبنی بر اینکه اروپا ممکن است بمیرد، باید چکار کنیم؟
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد: اول، ما نیاز به ارزیابی روشنی از خطرات روسیه داریم - روسیه به عنوان وجودی‌ترین تهدید برای اروپا در نظر گرفته می‌شود. شاید همه اعضای شورای اروپا با آن موافق نباشند، اما اکثریت پشت این ایده هستند. روسیه برای ما یک تهدید وجودی است و ما باید ارزیابی شفافی از این خطر داشته باشیم. دوم، ما باید روی اصول، همکاری و قدرت کار کنیم. ما مدلی ساختیم – مدل اروپایی – بر اساس همکاری و وابستگی متقابل اقتصادی در درون خود – و موفقیت چشمگیری بوده است. ۷۰ سال صلح در میان ما. ما معتقد بودیم که وابستگی متقابل از طریق چیزی که آلمانی‌ها آن را «Wandel durch Handel» می‌نامند، همگرایی سیاسی ایجاد می‌کند. این تغییر سیاسی را در روسیه و حتی چین به همراه خواهد داشت. خوب، این اشتباه ثابت شده است. اتفاق نیفتاده است. در مواجهه با روسیه، وابستگی متقابل صلح به ارمغان نیاورد. برعکس، به وابستگی به ویژه به سوخت‌های فسیلی تبدیل شد و بعداً این وابستگی تبدیل به یک سلاح شد. امروز پوتین یک تهدید وجودی برای همه ماست. اگر پوتین در اوکراین موفق شود، به همین جا بسنده نخواهد کرد. چشم‌انداز داشتن یک دولت دست نشانده در کی‌یف مانند دولت بلاروس، و نیروهای روسی در مرز لهستان، و کنترل روسیه بر ۴۴ درصد از بازار غلات جهان، چیزی است که اروپایی‌ها باید از آن آگاه باشند. همه بیشتر و بیشتر از آن آگاه می‌شوند. اما من می‌دانم که همه در اتحادیه اروپا این ارزیابی را ندارند. اکنون پوتین کل غرب را به عنوان یک دشمن می‌بیند. او در بسیاری از سخنرانی‌های خود این را به صراحت بیان کرد.
بورل درخصوص شرایط کنونی در غرب آسیا هم گفت: و جنگ دیگر. پاسخ نامناسب اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس خاورمیانه را در بدترین چرخه خشونت در دهه‌های اخیر فرو برد. جیک سالیوان یک هفته قبل از هفتم اکتبر گفته بود که خاورمیانه هرگز اینقدر آرام نبوده است! اما آرام نبود. فقط نگاهی به اتفاقات کرانه باختری بیندازید تا متوجه شوید که اصلاً آرام نبود. حالا دو جنگ داریم. و ما اروپایی‌ها برای آن آماده نیستیم. آنچه اکنون در غزه اتفاق می‌افتد، اروپا را به گونه‌ای به تصویر کشیده است که بسیاری از مردم آن را درک نمی‌کنند. آنها تعامل سریع و قاطعیت ما را در حمایت از اوکراین دیدند و از نحوه برخورد ما با آنچه در فلسطین روی می‌دهد تعجب کردند. فرآیندهای تصمیم‌گیری اتحادیه اروپا چگونه کار می‌کند؛ اتفاق آرا. در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۸ نفر از یک طرف، ۲ نفر از طرف دیگر رأی دادند و دیگران وقتی زمان تصمیم‌گیری درباره آتش بس فرا رسید، رأی ممتنع دادند. اما اگر ما در یک جا چیزی را «جنایت جنگی» بنامیم، باید زمانی که در هر جای دیگری اتفاق می‌افتد، آن را به همان نام بنامیم. آنچه در ۶ ماه گذشته در غزه رخ داده، وحشت دیگری است.
این دیپلمات اروپایی تاکید کرد: باید به دنبال یک طرح صلح باشم. فکر می‌کنم اعراب باید چشم‌انداز خود را برای حل و فصل سیاسی اوضاع ارائه دهند. من از وزرای امور خارجه کشورهای عربی دعوت کردم که به بروکسل بیایند و پیشنهادات خود را توضیح دهند. ما باید به همه بفهمانیم که راه حل نظامی وجود ندارد. خب، همه می‌گویند که راه‌حل دو کشوری را می‌خواهند. ما ۳۰ سال است که از اسلو این را تکرار می‌کنیم. اما در اسلو، راه حل دو کشوری بخشی از توافق نبود. گفتند «بعداً شاید بتوانیم»، اما در متن نیست. اگر بر این باوریم که راه حل دو دولتی تنها راه حل است، جامعه بین‌المللی باید بسیار بیشتر مشارکت کند و این را نه به عنوان نقطه شروع، بلکه به عنوان نقطه پایان بازی در نظر بگیرد. اگر نابودی یا مهاجرت اجباری فلسطینی‌ها را کنار بگذاریم، راه‌حل چیست؟ وقتی این سوال را از دولت نتانیاهو می‌پرسیم، تنها پاسخی که می‌گیریم این است؛ «ما راه‌حل دو دولتی را نمی‌خواهیم». می‌پرسیم چه می‌خواهید؟ و این همان چیزی است که جامعه بین‌المللی باید بارها و بارها بپرسد تا به دنبال پاسخی باشد که بتواند از یک تراژدی انسانی دیگر جلوگیری کند. در ایرلند شمالی اتفاق افتاد، در اروپا اتفاق افتاد. دشمنان قدیمی امروز همسایگان خوبی هستند و بیشتر از همسایگان خوب، بهترین دوستان هستند. باید امکان پذیر باشد، اما برای این که [این امکان] فراهم شود، زمین باید تقسیم شود. آنها نمی‌توانند با هم زندگی کنند، آنها باید در کنار هم، در صلح و امنیت زندگی کنند، اما هر کدام با خانه، سرزمین، دولت، قلمرو و ظرفیت سیاسی خود. این یکی از مهمترین چیزهایی است که اروپایی‌ها باید حل کنند.
منبع: ایسنا
کد خبر 750686
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت